Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Παγίδες για όλα τα «γούστα»

Αγαπητοί φίλοι, μπήκα στην διαδικασία να ψαχτώ επειγόντως για τρόπους αντιμετώπισης των εχθρών. Το πρόβλημά μου δεν ήταν εκτεθημένο σε ένα μέτωπο αλλά σε πολλά. Φέτος ήδη μία καλλιέργεια  αυτή των οπωροφώρων δεν την προλάβαμε και χτυπήθηκε από την μύγα της μεσογείου. Τα σκαμπανευάσματα του καιρού και οι απανοτές βροχές μας χάλασαν κάθε ράντισμα που έγινε. Στην παρούσα ΄φαση το αμπελάκι μας δείχνει σημάδια επίθεσης από σφήγκες ή ότι άλλο εντομοειδές κατασπαράζει τις ρόγες απ τα σταφύλλια και επίσης οι ελίτσες δείχνουν ότι και εκεί υπάρχει και πάλι ο δάκος και μάλιστα παρά τον ψεκασμό στις αρχές του Ιουλίου.
Για όλους τους παραπάνω λόγους μπήκα στην διαδικασία του googlαρίσματος για αυτοσχέδιες παγίδες εντόμων μιάς και από εμπειρίες φίλων και συναδέλφων είναι αρκετά αποτελεσματικές και εύκολες στην κατασκευή. Φυσικά, στο εμπόριο κυκλοφορούν και έτοιμες λύσεις που ουσιαστικά είναι το μπουκάλι που θα κόψουμε εμείς σε διάφορες πατέντες. Αυτό που διαφέρει ανά τύπο εντόμου και  για την προσέλκυσή του είναι το δόλωμα που τοποθετούμε στο δοχείο. Ας τα πάρουμε ένα ένα πιο αναλυτικά.

Για την παγίδα μας θα χρειαστούμε ένα μπουκάλι του νερού 1 1/2 λιτ. Προσεκτικά θα το κόψουμε στους 15 πόντους από το στόμιο.



Αμπέλι: Τα σταφυλλάκια μας σε αυτήν την φάση έχουν δύο εχθρούς. Πτηνά και έντομα. Τα πτηνά είναι απλό τα απωθούμε με σκιάχτρα και συναφή που με την ροή του αέρα αποκτούν και κάποιου είδους κίνηση. Τα έντομα είναι αυτά στα οποία θα επικεντρωθούμε. Η στιγμή που θα πάει η σφήγκα πάνω στο σταφύλλι μετέρχεται εκείνης που το σπουργίτι έχει ήδη τριπήσει την ρόγα. Άρα είναι πλήρως κατανοητό ότι η ρόγα τριπιέται από πτηνό και απότελειώνεται από το έντομο. Η γλυκαντική ουσία του καρπού είναι η αιτία που τα προσελκύει. Άρα ένας τρόπος και ο πιο απλός είναι να χρησιμοποιήσουμε πορτοκαλάδα σαν δόλωμα. Κάτι άλλο εξίσου αποτελεσματικό για τους εχθρούς του αμπελιού είναι στο δοχείο μας να ρίξουμε 2-3 κεφάλια από γαύρο ή σαρδέλες και να συμπληρώσουμε με νερό. Στην κληματαριά μου επέλεξα να κάνω ένα mix των δύο προαναφερθέντων και η παρατήρησή μου είναι ότι και οι δύο ήταν εξίσου αποτελεσματικές αλλά υπήρχε η διαφοροποιήση ανά παγίδα σε κλίμακα μεγέθους του εντόμου που είχε πιάσει. π.χ στις πορτοκαλάδες υπήρχαν μελισσες, μύγες (οι κλασσικές) άντε καμιά σφήγκα. Στα άλλα όμως με τα ψάρια είδα πιο βαριά πυροβολικά... Η καλύτερη εποχή για να τοποθετηθούν κατά την γνώμη μου είναι μετά τα μέσα Ιουνίου για προλυπτικούς λόγους, σίγουρα να είναι τοποθετημένα προς το τέλος του Ιουλίου. Επίσης επισυμαίνω ότι εβδομαδιαία ελέγχουμε την στάθμη του δολώματος και αναλόγως συμπληρώνουμε.

Ελιά - Δάκος: Ίσως η κυριότερη προσβολή που πλήτει τον καρπό της ελιάς μειώνοντας δραματικά την απόδοση και ποιότητα της παραγωγής. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης είναι τα απανωτά ραντίσματα από τα τέλη Ιουνίου έως και τον Σεπτέμβριο. Έχω συναντήσει αρκετούς παραγωγούς που παρ' όλο που ραντίζουν χρησιμοποιούν και τις παγίδες για καλύτερο έλεγχο της προσβολής όπως λένε. Έτσι και εγώ φέτος, λόγω των περσυνών με τις μεγάλες απώλειες και του όγκους χαμάδας, έβαλα  παγίδες παρά το γεγονός ότι ο πρώτος ψεκασμός είχε γίνει στην ώρα του, αλλά τα πρώτα χτυπήματα για φέτος από νωρίς έκαναν την εμφάνισή τους. Ο δολωματικός σταθμός ο ίδιος ( μπουκάλι κομμένο και το στόμιο τοποθετημένο ανάποδα) . Το δόλωμα είναι εξίσου απλό και εύκολο στην εύρεση. Από ένα γεωπονικό κατάστημα προμηθευόμαστε λίπασμα θειϊκής αμμωνίας. Από αυτό στο μπουκάλι αρραιώνουμε 4-5 κουταλάκια του γλυκού σε νερό και τοποθετούμε 1 παγίδα ανά δέντρο ελιάς ή αν είναι μεγαλύτερη η βρώσιμη ποικιλία περισσότερες. Επίσημα αυτός ο τρόπος ενδείκνειται για την παρακολούθηση του δάκου από τους γεωργούς και εν συνεχεία πραγματοποιείται ο ψεκασμός.