Κουβεντούλα για φράουλες.

Φίλοι γειά σας,
Είμαι εδώ και πάλι ύστερα από ένα διάστημα απουσίας από τα δρώμενα του hydrospot. Την τελευταία φορά που τα είπαμε είχαμε αναφερθεί στο hydroχωροφοspot, που αν και άργησε, άρχισε επιτέλους να μας δίνει την σοδιά του. Το εβδομαδιαίο καλάθι ξεκίνησε να έρχεται όντας πάντα πλούσιο σε γεύση και ποσότητα και το κυριότερο είναι οργανικό ή βιολογικό ή να το πώ και πιο απλά εντελώς καθαρό.

Οι φίλοι Άλεξ, Άλεξ και η Λου, με την σειρά τους μας έδειξαν τα καμώματά τους, οι μέν με την μπαλκωνάτη μονάδα παραγωγής φραουλών και ο άλλος με το κέντρο τύπου που έχει στήσει στο χωράφι του και δεν παραλέιπει να μας ενημερώνει για την κάθε εξέλιξη.
Από πλευράς μου, είναι τόσα τα θέματα που ήθελα-θέλω να παρουσιάσω που στο τέλος ήρθε ένα ατύχημα και δεν μπόρεσα να πραγματαποιήσω τίποτα. Ευτυχώς η ανάρωση δεν αργεί και έτσι ελπίζω να είμαι γρήγορα πίσω στην ενεργό δράση.
Επηρεασμένος από την δουλειά των παιδιών με τις φράουλες, θυμήθηκα λίγο τα παλιά... Ποιός ξεχνάει ότι η φράουλα είναι το αγαπημένο φρούτο του hydrospot; Εμείς πάντως το 'χουμε πάντα στο μυαλό μας. Έτσι λοιπόν σε μία βόλτα που έκανα στον κήπο της μάνας, είδα την φραουλιά που της είχα προσφέρει από κείνες που κάναμε πειράματα και βγάζαμε κλώνους. Μιά μικρή φραουλίτσα, τόση δα ίδιας ποικιλίας όπως των προαναφερθέντων συνεργατών. Το τόσο σημαντικό όμως που με παρακίνησε για όλη αυτήν την αναφορά ήταν το μέγεθος της εξαπλωσής της. Οι δρομείς έχουν κατακλήσει όλο το μέρος. Ώπου ειδικά είχαν και εύκολη πρόσβαση στο χώμα, γιατί είναι καλυμένο με φλοιό πεύκου, ρίζωσαν αμέσως. Άλλοι δρομείς δεν πτωήθηκαν και μόνο από την υγρασία και από την κάλυψη του φλοιού πέταξαν και εκείνοι ρίζες.

Λίπασμα για να είμαι ειλικρινείς δεν έχει πέσει καθόλου. Φαίνεται άλλωστε και από τα σημάδια τροφοπενίας που έχει στα φύλλα της, αργά η γρήγορα όμως με τον ερχομό της άνοιξης θα πρέπει να την βοηθήσουμε με κάτι οργανικό για να μπορέσει να ανθοφορήσει.

Επιμένω στην άποψη μου, ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου φυτά-φρούτα γιατί είναι εύκολα και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Λέτε σε μιά από τις επόμενες διαδικτυακές μας συναντήσεις να συζητήσουμε για περαιτέρω τρόπους να αξιοποίησης αυτών των μοσχευμάτων...;

Λείαν συντόμως...
Islander

Μεσολόγγι speaking.

Επιστρέψαμε λοιπόν. Ξέρω ψιλοάργησα αλλά αρχισα το Civilization 4  τελείωσα την ανακαίνιση του σπιτιού. Πάμε λοιπόν στα γρήγορα μια ενημέρωση γιατί θέλω να προλάβω να σας πω για τα Μανιτάρια.

Το χωράφι.

Ας μην κοροιδευόμαστε δεν έχω και πολλά να γράψω για τα κλήματα. Τα γλυκούλια μου πέσανε για ύπνο και το μόνο που βλέπεις είναι ξύλο.

Το μποστάνι συνεχίζει να δίνει φασολάκια, πιπεριές, ντομάτες (οι cherry ξυλόθηκαν), μπάμιες (είπαμε μπλιάχ), κουνουπίδια, λάχανα και περιμένω καρότα τις επόμενες ημέρες. Ο αρακάς δεν βγήκε, τα κουκιά προχωράνε. Σύντομα θα βγάλω(;) και πατάτες, να δω τι πρόλαβα να σώσω από την κάμπια. Πολύ κάμπια όμως.

Τα κλήματα στο σπίτι.    (Ανέστης, Υπεύθυνος Προστασίας από Πτηνά και Τρωκτικά)

Είπαμε, ύπνος. Μόνο η Ζαμπέλα έχει κρατήσει τα φύλα της αλλα όχι για πολύ. Με βλέπω να φτιάχνω λεμονάδα φέτος μιλάμε για τόσο λεμόνι. Και τα δοκιμαστικά που έκοψα μυρίζουν απίστευτα.

 

Έκτακτο Παράρτημα!

Γεννήσαμε, Γεννήσαμε!

Καλοφάγωτα!

Παρένθεση.

Πριν μερικές μέρες παρακολούθησα μια ημερίδα της Περιφέρειας εδώ στο Μεσολόγγι. Δεν θα μπω σε παραπολιτικά και σχολιασμούς κάποιων ομιλητών και διοργανωτών, δεν μιλάμε για αυτά εδώ.

Έγινε όμως μια αναφορά από τον Καθηγητή Σέρκο Χαρουτουνιάν πρόεδρο της ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, για ένα έργο που έχουν προγραμματίσει να υλοποιήσουν, τα Δημοπρατήρια Αγροτικών Προιόντων. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα σύστημα που εφαρμόζεται ήδη σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας (Τυμπακίου πχ.) αλλά και στο εξωτερικό. Δεν θα αναφέρω πολλά πράγματα. Αν εφαρμοστεί σωστά και δεν υπάρξουν αλητείες, μιλάμε για ένα ευνοικό σύστημα διακίνησης/διάθεσης των προιόντων από τους παραγωγούς και σε αύξηση των εσόδων τους. Μακάρι.

Τα μανιτάρια.

Θα μιλήσουμε για τα καλλιεργούμενα μανιτάρια. Δεν θα πάρω κανέναν στον λαιμό μου για τα άγρια μανιτάρια. Αν και στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένα φονικό* είδος, δεν θα μπορέσω να μεταφέρω αρκετές πληροφορίες για να βγείτε να μαζέψετε μόνοι σας. Αν ενδιαφέρεστε βρείτε κάποιον με αρκετή εμπειρία ή απευθυνθείτε σε κάποιο σεμινάριο.

Τα μανιτάρια λοιπόν είναι μακρομύκητες, για την ακρίβεια είναι το φρούτο (καρπός) του μακρομύκητα.

Υπάρχουν 14000 μακρομύκητες και από αυτούς είναι βρώσιμοι οι 2000. Η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να καλλιεργήσει 80 από αυτούς. Επίσης 1800 είναι φαρμακευτικοί. Είναι πλούσια σε πρωτεΐνες (μέχρι 40%), βιταμίνες B,C,K καθώς και Σίδηρο, Μαγνήσιο, Φώσφορο και Ψευδάργυρο. Είναι φτωχά σε υδατάνθρακες και λίπη άρα και σε θερμίδες. Αποτελείται κατά 80-90% από νερό.

Γενικά ο μύκητας απαιτεί υγρασία και ήπιες (10 με 28 κατα μ.ο.) θερμοκρασίες για να αναπτυχθεί. Διασπάει την "νεκρή" ύλη συνήθως (ανάλογα το είδος από ξύλο και νεκρά φυτά μέχρι απορρίματα ζώων) στα βασικά της στοιχεία τα οποία χρησιμοποιεί για να αναπτυχθεί.

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι ξέρουμε τα λευκά ( Agaricus Bisporus) και τα πλευρώτους (Pleurotus Sp.). Κάποιοι θα ξέρουν τα shiitake (Lentinula Edodes), τα enoki-take (flammulina velutipes) ή τα Agrocybe aegerita.

( Τα Crimini και τα Portobello είναι εμπορικές ονομασίες Agaricus Bisporus με διαφορετικές συνθήκες καλλιέργειας, όχι ξεχωριστά είδη. )

Πάμε στα της καλλιέργειας τώρα. Μπορεί ο καθένας να καλλιεργήσει μανιτάρια στο σπίτι του (ειδικά τα Pleurotus).

 Δεν θα μπώ σε διαδικάσίες DIY γιατί είναι χρονοβόρα η διαδικασία προετοιμασίας και απαιτεί και ένα ποσό για σύνεργα και υλικά. Εμείς

λοιπόν θα μιλήσουμε για τις καλλιέργειες σε μπάλα.

 Στην αγορά υπάρχουν 2-3 γνωστές εταιρείες που μπορούν να σας προμηθεύσουν με ένα κιτ επωασμένου υποστρώματος για τα Pleurotus (είτε των 3 είτε των 17 κιλών ν.β.) και πρόσφατα λανσαρίστηκαν και μικρά κιτ για Shiitake. Είναι σημαντικό να είναι επωασμένα γιατί έτσι διασφαλίζουμε πως δεν έχει προσβληθεί από αντίζηλους του μύκητά μας η μπάλα άρα δεν θα έχουμε μειωμένη απόδοση και δεν θα περιμένουμε και παραπάνω καιρό.

Τα βήματα για τα pleurotus απλά.

1. Αγοράζουμε την μπάλα μας.

2. Διαλέγουμε τον χώρο μας. Θέλουμε σημείο που δεν το χτυπάει απευθείας το φώς αλλά να δέχετε διάχυτο φως.

3. ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΚΟΥΛΑ! Για πολλους λόγους με σημαντικότερους την διατήρηση υγρασίας και την προστασία του μυκηλίου μας.

4. Τοποθετούμε τα μπλοκ όρθια. Οι τριάδες μπορούν να μπουν σε σχήμα Π.

5. Με βαποριζατέρ ψεκάζουμε την μπάλα. Σημαντικό το ψεκάζουμε, δεν κάνουμε μπάνιο. Δεν θέλουμε να ποτίσουμε την μπάλα. Να αυξήσουμε την υγρασία θέλουμε.

6. Την αφήνουμε στην ησυχία της.

(αν δεν έχουμε κατάλληλο χώρο ή έχουμε όρεξη για λίγο DIY μπορεί να μπεί ένα περίβλημα από μεμβράνη, αφήνοντας 30-40 εκ. περιθώριο ωστε να έχει το μανιτάρι μας χώρο να αναπτυχθεί, και βάζουμε ενα ρυχό πιάτο νερό για να δίνει υγρασία. Θα πετύχουμε σταθερότερες συνθήκες.)

7. Εδώ αλλάζουν λίγο τα πράγματα ανάλογα το στάδιο που θα τα προμηθευτείτε. Αν η μπάλα δεν έχει αναπτυγμένα μανιτάρια επάνω, δεν ξαναβρέχουμε την μπάλα μέχρι τα μανιτάρια να φτάσουν το μέγεθος του μπιζελιού. Αν τα μανιτάρια είναι αναπτυγμένα απλά ραντίζουμε (μια φορά την ημέρα είναι καλά).

8. ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ!!! Στις 8 ημέρες αν η μπάλα δεν έχει αναπτυγμένα μανιτάρια, ήρθε η ώρα να κόψουμε. Ειδάλλως κόβουμε μόλις δούμε τα μεγαλύτερα του τσαμπιού να έχουν επιπεδο (ώριμο) ή υπερυψωμένο (υπερώριμο αλλά τρώγεται κανονικά) χείλος καπέλου.

Κόβουμε όλο το τσαμπί μαζί, τραβώντας και στρίβωντας την βάση. Δεν θέλουμε να μείνει μανιτάρι πάνω στην μπάλα, οπότε αν έρθει και λίγο άχυρο μαζί δεν μας πειράζει. (Λίγο κάφροι! Μην μου λέτε μετά αν βγάλετε μια χούφτα άχυρο μαζί.)

Τα μανιτάρια παραμένουν ζωντανά οπότε αν τα αποθηκεύσουμε δεν τα πλένουμε. Δεν υπάρχει και λόγος αλλά προληπτικά ένα βρέξιμο πριν το μαγείρεμα για να φύγουν οι σκόνες το κάνουμε.

Νομίζατε πως τελείωσε ε; Η μπάλα έχει τουλάχιστον άλλες 2 σοδειές. Απλά φροντίζουμε η μπάλα έχει υγρασία, αν έχουμε βάλει μεμβράνες τις σηκώνουμε από κάτω ελαφρώς να αυξήσουμε λίγο τον αερισμό, και περιμένουμε. 4 με 7 μέρες αργότερα θα σχηματιστουν καταβολές μεγέθους μπιζελιού, οπότε ακολουθούμε τα προηγούμενα βήματα.

Οταν βγάλουμε την τρίτη ή τέταρτη σοδειά μας η μπάλα πια εχει τελειώσει τον παραγωγικό κύκλο. Όποιος κομποστοπιει μπορεί να προσθέσει τα υπολλείματα στην κομπόστα τους. Οι υπόλοιποι την πετάμε. Ακομποστοποίητα δεν θα προσφέρουν κάτι.

Η απόχρωση του καπέλου (πύλος) έχει να κάνει με το διαθέσιμο φώς αλλά και στην ποικιλία που έχει σπαρθεί. Η μέση απόδοση μιας μπάλας είναι 1κιλό νωπά μανιτάρια για κάθε ξηρό κιλό υποστρώματος. Άρα 3,5 με 5 κιλά μανιτάρια ανα μπάλα περίπου. Στο ψυγείο κρατάνε μέχρι και 12 μέρες αλλά μετά τις 6-7 αρχίζει να χαλάει οπτικά και σε υφή μιας και παράγει CO2. Μπορεί να γίνει τουρσί σε λάδι ή να αποξηρανθεί επίσης.

Τα Shiitake τώρα είναι λίγο διαφορετικά. Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με ξυλομανίταρα, δηλαδή ένα μανιτάρι που στην φύση το βρίσκουμε πάνω σε δέντρα.

Με επωασμένο υπόστρωμα λοιπόν βάζουμε τα μπλόκ (είναι 2,5 με 3,5 κιλά) σε περίπου ίδιων προδιαγραφών χώρο με τα Pleurotus με μόνες διαφορές τις εξής 2.

Πρώτον θέλει να αερίζεται άρα αν βάλουμε μεμβράνες αφήνουμε κενά από κάτω.

Δεύτερον στο στάδιο της καρποφορίας ειδικότερα θέλει να βλέπει φως (για τους επιστημονικούς 500 με 1000 lumen). Άρα πρέπει να φωτίζεται αρκετά καλά ο χώρος με αυξημένες επομένως ανάγκες σε υγρασία. Ένα κόλπο είναι να μπεί η μπάλα σε κουβά με νερό στον πάτο κρατώντας το μπλόκ έξω από το νερό.

Λίγο πιο αναλυτικά η μπάλα έχει τον ακόλουθο κύκλο.

1. 2-4 μέρες δεν θέλει ψέκασμα αλλά υψηλή υγρασία. Είναι η περίοδος που βγαίνουν τα μανιτάρια (καταβολές).

2. 60 - 70 μερες. Περίοδος καρποφορίας. Ανα 15 ημέρες κόβουμε με ψαλίδι στην βάση τα μανιτάρια όταν το καπέλο είναι ακόμα κλειστό ή έχει ανοίξει το πολύ κατά ένα τέταρτο. Άλλο σημάδι ωρίμανσης είναι το σκίσιμο της μαύρης επιδερμίδας του καπέλου.

Τώρα μετά από το πρώτο κόψιμο βυθίζουμε την μπάλα σε νερό για 12 ώρες και 18ώρες μετά το δεύτερο κόψιμο και μετά μεταφορά για τουλάχιστον 7 ημέρες μέσα σε χώρο με 20+ βαθμούς θερμοκρασία. Αν δεν μπορούμε τουλάχιστον αδειάζουμε το νερό από τον κουβά (ή το πιάτο αν εχουμε κάνει κάτι σαν θερμοκηπιο) και ραντίζουμε μέρα παρα μέρα.

Τα Shiitake εχουν επίσης άλλη μια ιδιαιτερότητα. Θελουν ψύξη σε 0 -2 βαθμούς κελσίου το πολύ 5 ώρες αφού κοπούν γιαυτό συνήθως τα βρίσκουμε ή τουρσί ή αποξηραμένα.

Μαγειρικά και τα 2 είδη έχουν πολλές εφαρμογές. Τα Pleurotus σε μορφή πανέ είναι ίσως το καλύτερο Fingerfood που έχω φάει ( Hail Alex ) και τα Shiitake σε αποξηραμένη μορφή μπορούν να μπουν σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ σάλτσα. Πειραματιστείτε παίδες.

Θα ήθελα εδώ να προσθέσω πως όσα γράφω βασίζονται κατά κύριο λόγω σε ότι έμαθα παρακολουθώντας ένα χορταστικότατο σεμινάριο στο ΙΓΕ - Κτήμα Συγγρού με Εισηγητές τον Δρ. Αντώνη Φιλιπούση, έναν από τους εμπειρότερους στην βιομηχανία και έρευνα στην Ελλάδα στον τομέα των μανιταριών και την Δρ. Σάντυ Διαμαντοπούλου θεά των εργαστηρίων. Καταπληκτικοί καθηγητές κιας τους πρήξαμε με τις, χαζές κάποιες ώρες, ερωτήσεις μας. Δεν είναι διαφήμιση, είναι συμβουλή, όποιος ενδιαφέρεται περαιτέρω για τα μανιτάρια ας επικοινωνήσει μαζί τους, είναι καταπληκτικοί άνθρωποι και επιστήμονες.

*Φονικό μπορεί να υπάρχει μόνο ένα αλλά υπάρχουν και αρκετά που στην καλύτερη θα σας κάνουν να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες του μπάνιου σας.

Ξέρω φτωχό το άρθρο από φωτογραφίες αλλά είχα μια βλάβη στον φωτογραφικό μου εξοπλισμό με αποτέλεσμα να μην μπορω να βγάλω.

Αυτά λοιπόν από εμένα, Από το Μεσολόγγι, για το Hydrospot.gr Αλέξανδρος Ιωάννου.