Κουβεντούλα για φράουλες.

Φίλοι γειά σας,
Είμαι εδώ και πάλι ύστερα από ένα διάστημα απουσίας από τα δρώμενα του hydrospot. Την τελευταία φορά που τα είπαμε είχαμε αναφερθεί στο hydroχωροφοspot, που αν και άργησε, άρχισε επιτέλους να μας δίνει την σοδιά του. Το εβδομαδιαίο καλάθι ξεκίνησε να έρχεται όντας πάντα πλούσιο σε γεύση και ποσότητα και το κυριότερο είναι οργανικό ή βιολογικό ή να το πώ και πιο απλά εντελώς καθαρό.

Οι φίλοι Άλεξ, Άλεξ και η Λου, με την σειρά τους μας έδειξαν τα καμώματά τους, οι μέν με την μπαλκωνάτη μονάδα παραγωγής φραουλών και ο άλλος με το κέντρο τύπου που έχει στήσει στο χωράφι του και δεν παραλέιπει να μας ενημερώνει για την κάθε εξέλιξη.
Από πλευράς μου, είναι τόσα τα θέματα που ήθελα-θέλω να παρουσιάσω που στο τέλος ήρθε ένα ατύχημα και δεν μπόρεσα να πραγματαποιήσω τίποτα. Ευτυχώς η ανάρωση δεν αργεί και έτσι ελπίζω να είμαι γρήγορα πίσω στην ενεργό δράση.
Επηρεασμένος από την δουλειά των παιδιών με τις φράουλες, θυμήθηκα λίγο τα παλιά... Ποιός ξεχνάει ότι η φράουλα είναι το αγαπημένο φρούτο του hydrospot; Εμείς πάντως το 'χουμε πάντα στο μυαλό μας. Έτσι λοιπόν σε μία βόλτα που έκανα στον κήπο της μάνας, είδα την φραουλιά που της είχα προσφέρει από κείνες που κάναμε πειράματα και βγάζαμε κλώνους. Μιά μικρή φραουλίτσα, τόση δα ίδιας ποικιλίας όπως των προαναφερθέντων συνεργατών. Το τόσο σημαντικό όμως που με παρακίνησε για όλη αυτήν την αναφορά ήταν το μέγεθος της εξαπλωσής της. Οι δρομείς έχουν κατακλήσει όλο το μέρος. Ώπου ειδικά είχαν και εύκολη πρόσβαση στο χώμα, γιατί είναι καλυμένο με φλοιό πεύκου, ρίζωσαν αμέσως. Άλλοι δρομείς δεν πτωήθηκαν και μόνο από την υγρασία και από την κάλυψη του φλοιού πέταξαν και εκείνοι ρίζες.

Λίπασμα για να είμαι ειλικρινείς δεν έχει πέσει καθόλου. Φαίνεται άλλωστε και από τα σημάδια τροφοπενίας που έχει στα φύλλα της, αργά η γρήγορα όμως με τον ερχομό της άνοιξης θα πρέπει να την βοηθήσουμε με κάτι οργανικό για να μπορέσει να ανθοφορήσει.

Επιμένω στην άποψη μου, ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου φυτά-φρούτα γιατί είναι εύκολα και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Λέτε σε μιά από τις επόμενες διαδικτυακές μας συναντήσεις να συζητήσουμε για περαιτέρω τρόπους να αξιοποίησης αυτών των μοσχευμάτων...;

Λείαν συντόμως...
Islander

Μεσολόγγι speaking.

Επιστρέψαμε λοιπόν. Ξέρω ψιλοάργησα αλλά αρχισα το Civilization 4  τελείωσα την ανακαίνιση του σπιτιού. Πάμε λοιπόν στα γρήγορα μια ενημέρωση γιατί θέλω να προλάβω να σας πω για τα Μανιτάρια.

Το χωράφι.

Ας μην κοροιδευόμαστε δεν έχω και πολλά να γράψω για τα κλήματα. Τα γλυκούλια μου πέσανε για ύπνο και το μόνο που βλέπεις είναι ξύλο.

Το μποστάνι συνεχίζει να δίνει φασολάκια, πιπεριές, ντομάτες (οι cherry ξυλόθηκαν), μπάμιες (είπαμε μπλιάχ), κουνουπίδια, λάχανα και περιμένω καρότα τις επόμενες ημέρες. Ο αρακάς δεν βγήκε, τα κουκιά προχωράνε. Σύντομα θα βγάλω(;) και πατάτες, να δω τι πρόλαβα να σώσω από την κάμπια. Πολύ κάμπια όμως.

Τα κλήματα στο σπίτι.    (Ανέστης, Υπεύθυνος Προστασίας από Πτηνά και Τρωκτικά)

Είπαμε, ύπνος. Μόνο η Ζαμπέλα έχει κρατήσει τα φύλα της αλλα όχι για πολύ. Με βλέπω να φτιάχνω λεμονάδα φέτος μιλάμε για τόσο λεμόνι. Και τα δοκιμαστικά που έκοψα μυρίζουν απίστευτα.

 

Έκτακτο Παράρτημα!

Γεννήσαμε, Γεννήσαμε!

Καλοφάγωτα!

Παρένθεση.

Πριν μερικές μέρες παρακολούθησα μια ημερίδα της Περιφέρειας εδώ στο Μεσολόγγι. Δεν θα μπω σε παραπολιτικά και σχολιασμούς κάποιων ομιλητών και διοργανωτών, δεν μιλάμε για αυτά εδώ.

Έγινε όμως μια αναφορά από τον Καθηγητή Σέρκο Χαρουτουνιάν πρόεδρο της ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, για ένα έργο που έχουν προγραμματίσει να υλοποιήσουν, τα Δημοπρατήρια Αγροτικών Προιόντων. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα σύστημα που εφαρμόζεται ήδη σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας (Τυμπακίου πχ.) αλλά και στο εξωτερικό. Δεν θα αναφέρω πολλά πράγματα. Αν εφαρμοστεί σωστά και δεν υπάρξουν αλητείες, μιλάμε για ένα ευνοικό σύστημα διακίνησης/διάθεσης των προιόντων από τους παραγωγούς και σε αύξηση των εσόδων τους. Μακάρι.

Τα μανιτάρια.

Θα μιλήσουμε για τα καλλιεργούμενα μανιτάρια. Δεν θα πάρω κανέναν στον λαιμό μου για τα άγρια μανιτάρια. Αν και στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένα φονικό* είδος, δεν θα μπορέσω να μεταφέρω αρκετές πληροφορίες για να βγείτε να μαζέψετε μόνοι σας. Αν ενδιαφέρεστε βρείτε κάποιον με αρκετή εμπειρία ή απευθυνθείτε σε κάποιο σεμινάριο.

Τα μανιτάρια λοιπόν είναι μακρομύκητες, για την ακρίβεια είναι το φρούτο (καρπός) του μακρομύκητα.

Υπάρχουν 14000 μακρομύκητες και από αυτούς είναι βρώσιμοι οι 2000. Η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να καλλιεργήσει 80 από αυτούς. Επίσης 1800 είναι φαρμακευτικοί. Είναι πλούσια σε πρωτεΐνες (μέχρι 40%), βιταμίνες B,C,K καθώς και Σίδηρο, Μαγνήσιο, Φώσφορο και Ψευδάργυρο. Είναι φτωχά σε υδατάνθρακες και λίπη άρα και σε θερμίδες. Αποτελείται κατά 80-90% από νερό.

Γενικά ο μύκητας απαιτεί υγρασία και ήπιες (10 με 28 κατα μ.ο.) θερμοκρασίες για να αναπτυχθεί. Διασπάει την "νεκρή" ύλη συνήθως (ανάλογα το είδος από ξύλο και νεκρά φυτά μέχρι απορρίματα ζώων) στα βασικά της στοιχεία τα οποία χρησιμοποιεί για να αναπτυχθεί.

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι ξέρουμε τα λευκά ( Agaricus Bisporus) και τα πλευρώτους (Pleurotus Sp.). Κάποιοι θα ξέρουν τα shiitake (Lentinula Edodes), τα enoki-take (flammulina velutipes) ή τα Agrocybe aegerita.

( Τα Crimini και τα Portobello είναι εμπορικές ονομασίες Agaricus Bisporus με διαφορετικές συνθήκες καλλιέργειας, όχι ξεχωριστά είδη. )

Πάμε στα της καλλιέργειας τώρα. Μπορεί ο καθένας να καλλιεργήσει μανιτάρια στο σπίτι του (ειδικά τα Pleurotus).

 Δεν θα μπώ σε διαδικάσίες DIY γιατί είναι χρονοβόρα η διαδικασία προετοιμασίας και απαιτεί και ένα ποσό για σύνεργα και υλικά. Εμείς

λοιπόν θα μιλήσουμε για τις καλλιέργειες σε μπάλα.

 Στην αγορά υπάρχουν 2-3 γνωστές εταιρείες που μπορούν να σας προμηθεύσουν με ένα κιτ επωασμένου υποστρώματος για τα Pleurotus (είτε των 3 είτε των 17 κιλών ν.β.) και πρόσφατα λανσαρίστηκαν και μικρά κιτ για Shiitake. Είναι σημαντικό να είναι επωασμένα γιατί έτσι διασφαλίζουμε πως δεν έχει προσβληθεί από αντίζηλους του μύκητά μας η μπάλα άρα δεν θα έχουμε μειωμένη απόδοση και δεν θα περιμένουμε και παραπάνω καιρό.

Τα βήματα για τα pleurotus απλά.

1. Αγοράζουμε την μπάλα μας.

2. Διαλέγουμε τον χώρο μας. Θέλουμε σημείο που δεν το χτυπάει απευθείας το φώς αλλά να δέχετε διάχυτο φως.

3. ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΚΟΥΛΑ! Για πολλους λόγους με σημαντικότερους την διατήρηση υγρασίας και την προστασία του μυκηλίου μας.

4. Τοποθετούμε τα μπλοκ όρθια. Οι τριάδες μπορούν να μπουν σε σχήμα Π.

5. Με βαποριζατέρ ψεκάζουμε την μπάλα. Σημαντικό το ψεκάζουμε, δεν κάνουμε μπάνιο. Δεν θέλουμε να ποτίσουμε την μπάλα. Να αυξήσουμε την υγρασία θέλουμε.

6. Την αφήνουμε στην ησυχία της.

(αν δεν έχουμε κατάλληλο χώρο ή έχουμε όρεξη για λίγο DIY μπορεί να μπεί ένα περίβλημα από μεμβράνη, αφήνοντας 30-40 εκ. περιθώριο ωστε να έχει το μανιτάρι μας χώρο να αναπτυχθεί, και βάζουμε ενα ρυχό πιάτο νερό για να δίνει υγρασία. Θα πετύχουμε σταθερότερες συνθήκες.)

7. Εδώ αλλάζουν λίγο τα πράγματα ανάλογα το στάδιο που θα τα προμηθευτείτε. Αν η μπάλα δεν έχει αναπτυγμένα μανιτάρια επάνω, δεν ξαναβρέχουμε την μπάλα μέχρι τα μανιτάρια να φτάσουν το μέγεθος του μπιζελιού. Αν τα μανιτάρια είναι αναπτυγμένα απλά ραντίζουμε (μια φορά την ημέρα είναι καλά).

8. ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ!!! Στις 8 ημέρες αν η μπάλα δεν έχει αναπτυγμένα μανιτάρια, ήρθε η ώρα να κόψουμε. Ειδάλλως κόβουμε μόλις δούμε τα μεγαλύτερα του τσαμπιού να έχουν επιπεδο (ώριμο) ή υπερυψωμένο (υπερώριμο αλλά τρώγεται κανονικά) χείλος καπέλου.

Κόβουμε όλο το τσαμπί μαζί, τραβώντας και στρίβωντας την βάση. Δεν θέλουμε να μείνει μανιτάρι πάνω στην μπάλα, οπότε αν έρθει και λίγο άχυρο μαζί δεν μας πειράζει. (Λίγο κάφροι! Μην μου λέτε μετά αν βγάλετε μια χούφτα άχυρο μαζί.)

Τα μανιτάρια παραμένουν ζωντανά οπότε αν τα αποθηκεύσουμε δεν τα πλένουμε. Δεν υπάρχει και λόγος αλλά προληπτικά ένα βρέξιμο πριν το μαγείρεμα για να φύγουν οι σκόνες το κάνουμε.

Νομίζατε πως τελείωσε ε; Η μπάλα έχει τουλάχιστον άλλες 2 σοδειές. Απλά φροντίζουμε η μπάλα έχει υγρασία, αν έχουμε βάλει μεμβράνες τις σηκώνουμε από κάτω ελαφρώς να αυξήσουμε λίγο τον αερισμό, και περιμένουμε. 4 με 7 μέρες αργότερα θα σχηματιστουν καταβολές μεγέθους μπιζελιού, οπότε ακολουθούμε τα προηγούμενα βήματα.

Οταν βγάλουμε την τρίτη ή τέταρτη σοδειά μας η μπάλα πια εχει τελειώσει τον παραγωγικό κύκλο. Όποιος κομποστοπιει μπορεί να προσθέσει τα υπολλείματα στην κομπόστα τους. Οι υπόλοιποι την πετάμε. Ακομποστοποίητα δεν θα προσφέρουν κάτι.

Η απόχρωση του καπέλου (πύλος) έχει να κάνει με το διαθέσιμο φώς αλλά και στην ποικιλία που έχει σπαρθεί. Η μέση απόδοση μιας μπάλας είναι 1κιλό νωπά μανιτάρια για κάθε ξηρό κιλό υποστρώματος. Άρα 3,5 με 5 κιλά μανιτάρια ανα μπάλα περίπου. Στο ψυγείο κρατάνε μέχρι και 12 μέρες αλλά μετά τις 6-7 αρχίζει να χαλάει οπτικά και σε υφή μιας και παράγει CO2. Μπορεί να γίνει τουρσί σε λάδι ή να αποξηρανθεί επίσης.

Τα Shiitake τώρα είναι λίγο διαφορετικά. Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με ξυλομανίταρα, δηλαδή ένα μανιτάρι που στην φύση το βρίσκουμε πάνω σε δέντρα.

Με επωασμένο υπόστρωμα λοιπόν βάζουμε τα μπλόκ (είναι 2,5 με 3,5 κιλά) σε περίπου ίδιων προδιαγραφών χώρο με τα Pleurotus με μόνες διαφορές τις εξής 2.

Πρώτον θέλει να αερίζεται άρα αν βάλουμε μεμβράνες αφήνουμε κενά από κάτω.

Δεύτερον στο στάδιο της καρποφορίας ειδικότερα θέλει να βλέπει φως (για τους επιστημονικούς 500 με 1000 lumen). Άρα πρέπει να φωτίζεται αρκετά καλά ο χώρος με αυξημένες επομένως ανάγκες σε υγρασία. Ένα κόλπο είναι να μπεί η μπάλα σε κουβά με νερό στον πάτο κρατώντας το μπλόκ έξω από το νερό.

Λίγο πιο αναλυτικά η μπάλα έχει τον ακόλουθο κύκλο.

1. 2-4 μέρες δεν θέλει ψέκασμα αλλά υψηλή υγρασία. Είναι η περίοδος που βγαίνουν τα μανιτάρια (καταβολές).

2. 60 - 70 μερες. Περίοδος καρποφορίας. Ανα 15 ημέρες κόβουμε με ψαλίδι στην βάση τα μανιτάρια όταν το καπέλο είναι ακόμα κλειστό ή έχει ανοίξει το πολύ κατά ένα τέταρτο. Άλλο σημάδι ωρίμανσης είναι το σκίσιμο της μαύρης επιδερμίδας του καπέλου.

Τώρα μετά από το πρώτο κόψιμο βυθίζουμε την μπάλα σε νερό για 12 ώρες και 18ώρες μετά το δεύτερο κόψιμο και μετά μεταφορά για τουλάχιστον 7 ημέρες μέσα σε χώρο με 20+ βαθμούς θερμοκρασία. Αν δεν μπορούμε τουλάχιστον αδειάζουμε το νερό από τον κουβά (ή το πιάτο αν εχουμε κάνει κάτι σαν θερμοκηπιο) και ραντίζουμε μέρα παρα μέρα.

Τα Shiitake εχουν επίσης άλλη μια ιδιαιτερότητα. Θελουν ψύξη σε 0 -2 βαθμούς κελσίου το πολύ 5 ώρες αφού κοπούν γιαυτό συνήθως τα βρίσκουμε ή τουρσί ή αποξηραμένα.

Μαγειρικά και τα 2 είδη έχουν πολλές εφαρμογές. Τα Pleurotus σε μορφή πανέ είναι ίσως το καλύτερο Fingerfood που έχω φάει ( Hail Alex ) και τα Shiitake σε αποξηραμένη μορφή μπορούν να μπουν σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ σάλτσα. Πειραματιστείτε παίδες.

Θα ήθελα εδώ να προσθέσω πως όσα γράφω βασίζονται κατά κύριο λόγω σε ότι έμαθα παρακολουθώντας ένα χορταστικότατο σεμινάριο στο ΙΓΕ - Κτήμα Συγγρού με Εισηγητές τον Δρ. Αντώνη Φιλιπούση, έναν από τους εμπειρότερους στην βιομηχανία και έρευνα στην Ελλάδα στον τομέα των μανιταριών και την Δρ. Σάντυ Διαμαντοπούλου θεά των εργαστηρίων. Καταπληκτικοί καθηγητές κιας τους πρήξαμε με τις, χαζές κάποιες ώρες, ερωτήσεις μας. Δεν είναι διαφήμιση, είναι συμβουλή, όποιος ενδιαφέρεται περαιτέρω για τα μανιτάρια ας επικοινωνήσει μαζί τους, είναι καταπληκτικοί άνθρωποι και επιστήμονες.

*Φονικό μπορεί να υπάρχει μόνο ένα αλλά υπάρχουν και αρκετά που στην καλύτερη θα σας κάνουν να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες του μπάνιου σας.

Ξέρω φτωχό το άρθρο από φωτογραφίες αλλά είχα μια βλάβη στον φωτογραφικό μου εξοπλισμό με αποτέλεσμα να μην μπορω να βγάλω.

Αυτά λοιπόν από εμένα, Από το Μεσολόγγι, για το Hydrospot.gr Αλέξανδρος Ιωάννου.

Update! Το χωράφι μας.

Ύστερα από ένα καλοκαίρι «σχολείο» στο χωράφι, από νωρίς τον Σεπτέμβριο ξεκινήσαμε

τις διαδικασίες για την φύτευση των φθινοπωρινών λαχανικών. Πρώτο βήμα η καθαριότητα. Έπρεπε να καθαριστούν όλες οι σειρές, να απομακρυνθούν όλα τα ξερά φυτά και φυσικά ο αιώνιος εχθρός τα ζιζάνια. Μαζί και με ένα ελαφρύ τσάπισμα φρεσκάραμε και αφρατέψαμε το υπέδαφος έτοιμο για να δεχτεί τα νέα φυτά.

 Σε δεύτερο στάδιο έγινε η προλίπανση του εδάφους. Πάντα οργανικά, επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε κοτίσια κοπριά. Το tip της σεζόν ήταν να απλώσουμε την κοπριά στις γραμμές φύτευσης, να την αφήσουμε 3-4 μέρες να ποτίζεται και να λιάζεται και μετά να γίνει η φύτευση.

Ώσπου ήρθε η ώρα της φύτευσης!
Και φέτος η καλλιέργεια μας παρέμεινε πολυποίκιλη αφού επιλέξαμε να βάλουμε πάνω από 10 είδη λαχανικών. Τηρίθηκε ένα πρόγραμμα με φυτεύσεις ανά εβδομάδα για να είναι συνεχόμενη η συγκομιδή και επιτέλους ξεκινήσαμε να κρατάμε και αρχείο φύτευσης σχετικά με τις καλλιέργειές μας. Επίσης αυτό που έχει ενδιαφέρον για φέτος είναι ότι βάλαμε πολλά λαχανευόμενα είδη όπως ραδίκια, ρόκα, βλήτα και σπανάκι.

Το φθινοπωρινό καλάθι για φέτος θα περιέχει λάχανα άσπρα και κόκκινα, μπρόκολα, κουνουπίδια, μαρούλια και σαλάτες ενώ τα πατζάρια που πέρσι σάρωσαν, φέτος θα τα έχουμε σε αφθονία κάνοντας παιχνίδια φυτεύοντας σπόρους από 2 ποικιλίες ( η μία μάλιστα λέγεται «αίμα» ) και βάζοντας και έτοιμα φυντάνια ίδιας ποικιλίας όπως πέρσι.
Από μυρωδικά μαϊντανός, άνηθος και σέληνο ενώ άμεσα σκοπεύουμε να εντάξουμε στην καλλιέργεια μας θυμάρι, ρίγανη και δενδρολίβανο.

Για να αποφύγουμε την επίθεση από τα πετούμενα, καθότι τα νεαρά φυντάνια και οι σπόροι ήταν ότι πιο εκλεκτό για την τροφή τους, οι κόκκινες κόρδελες σήμανσης έσωσαν την κατάσταση όσο αντιαισθητικό και να φαίνεται.
Το πότισμα στα λαχανευόμενα έγινε με υδρονεύφωση ενώ στην υπόλοιπη καλλιέργεια με σταλακτοφόρο σωλήνα.
Στο χωράφι δοκιμάστηκαν πολλοί τρόποι φύτευσης, που εν καιρό έδειξαν και της διαφορές στην ανάπτυξη των φυτών πάντα βάση και της λίπανσης. Ενδεικτικά, σε όσα φυτά εφαρμόστηκε χωνεμένη κοπρία έδειξαν σημάδια ταχύτερης ανάπτυξης σε σχέση με εκείνα που δώθηκε το οργανικό golden - humus της BIOΗΕLLAS. Επίσης καλύτερα δείχνουν να πηγαίνουν όσα κατά την φύτευση παραχώθηκαν σε βαθείς λάκους με μία μόνο φτυαρία κοπριά στον πάτο σε αντίθεση με τα φυτά που φυτεύονταν πιο επιφανεικά στην γραμμή και η κοπριά ήταν επιφανειακά.
Ο κυριότερος εχθρός που έπρεπε να αντιμετωπιστεί εξ αρχής ήταν η κάμπια που στην κυριολεξία μπορεί να ξεγυμνώσει ένα φυτό. Για αυτό έγιναν επεμβάσεις με ράντισματα χαλκού στις πρώτες εβδομάδες και προς το παρόν τα σημάδια από προσβολές είναι λίγα. Υπό συνεχή παρακολούθηση...



Προς το παρόν οι εργασίες είναι συνεχόμενες. Ευτυχώς οι πρώτες βροχές και η σχετική πτώση της θερμοκρασίας, μας ευννοεί και έτσι πρόκειται να φυτεύσουμε άμεσα έναν μεγάλο αριθμό μαρουλιών, λάχανων και μπρόκολων ενώ αναμένεται η ώρα της συγκομιδής και με την περιέργεια να δούμε πως θα εξελιχθεί η ανάπτυξη όσων βάλαμε με σπόρο. Δεν παραλείπεται το βοτάνισμα που αντικειμενικά είναι βαρετό και ελεηνό!

Σύντομα με νεότερα διαδυκτικά κοντά σας,
Islander

Φράουλες και φραουλοκαλλιέργειες!

         

      Φραουλα.. Αγαπημένος καρπός με αξέχαστο άρωμα κ γλυκιά γεύση. Η φράουλα είναι πολυετές, έρπον κυρίως αλλά και αναρριχώμενο ποώδες φυτό με τριχωτά σύνθετα φύλλα που αποτελούνται από 3 φυλλάρια των οποίων τα περιθώρια είναι πριονωτά. Τα άνθη της είναι λευκά, μονογενή ή και ερμαφρόδιτα και φύονται σε μικρές ταξιανθίες που ξεκινούν από τις μασχάλες των φύλλων. Όσο ο χρόνος περνάει οι ρίζες του φυτού γίνονται ξυλώδεις και αναπτύσσονται παραφυάδες (δρομείς) που ριζώνουν αναπτύσσοντας νέα φυτά. Ο καρπός της φράουλας είναι σύνθετος και αποτελείται από μια ανθοδόχη που έχει στην επιφάνεια της πολλά μικρά σπόρια.

    Η φράουλα έχει απήχηση σε μικρούς και μεγάλους.Είναι ένα φρούτο το οποίο τρώγεται φρέσκο,γίνεται γλυκό,καταπληκτική μαρμελάδα,παγωτό και λόγω της ευρείας χρήσης της στην βιομηχανία γίνεται μέχρι και άρωμα για κερί.Η φράουλα μεταξύ άλλων έχει πλούσια αντιοξειδωτική δράση, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένα φλιτζάνι την ημέρα, που αντιστοιχεί σε 5-8 μεγάλες φράουλες προσδίδει περισσότερη βιταμίνη C από την συνιστώμενη ημερήσια δόση.

  Και εμείς λοιπόν με την σειρά μας ,αφού διαβάσαμε και μάθαμε για τον τρόπο καλλιέργειας φράουλας,αποφασίσαμε να αποπειραθούμε να φυτέψουμε τις δικές μας φράουλες,που αλλόυ; στο ίδιο μας το μπαλκόνι. Εκ του αποτελέσματος,σας συνιστούμε να κάνετε και εσείς το ίδιο.Έκτός του ότι θα έχετε σπιτικές βιολογικές φράουλες,θα απολαύσετε την ψυχική ηρεμία και ισορροπία που προσφέρει η επαφή με την φύση.Η διαδικασία που θα ακολουθήσετε είναι σχετικά απλή,αρκεί να ακολουθήσετε ένα προς ένα τα βήματα που θα σας υποδείξουμε.Έτσι,την άνοιξη θα απολαμβάνετε τις δικές σας πεντανόστιμες και κατακόκκινες φράουλες.

Στις σταθερές ζαρντινιέρες του σπιτιού ακολουθήσαμε τα παρακάτω βήματα έτσι ώστε να προετοιμαστούν και να υποδεχτούν τους ‘’δρομείς’’  τους οποίους αποκτήσαμε από προηγούμενη καλλιέργεια σε ζαρντινιεράκια .

1)Άδειασμα ζαρντινιέρας από προηγούμενο χώμα.. (βλ. Εικόνα 1)

2)Πλύσιμο ζαρντινιέρας και ξεβούλωμα σωληνώσεων απορροής. (βλ. Εικόνα 2)

3)”Ντύσιμο” του πάτου της ζαρντινιέρας με ελαφρόπετρα για καλύτερη απορροή. (βλ.Εικόνα 3)

4)Επένδυση ζαρντινιέρας με liner το οποίο αφήνει το νερό να διέλθει,συγκρατώντας παράλληλα το χώμα. (βλ.Εικόνα 4)

5)Τοποθέτηση φυτοχώματος για λαχανοκομικά φυτά με προσθήκη ζεόλιθου για καλύτερη ανάπτυξη και κατακράτηση της υγρασίας, καθώς και επίσης τοποθέτηση περλίτη 5% για καλύτερο στράγγιγμα. (βλ.Εικόνα 5)

6)Μετά από ένα καλό ανακάτεμα,το χώμα έιναι έτοιμο να υποδεχθεί τους δρομείς. (βλ.Εικόνα 6)

       7-8)Οι δρομείς τοποθετούνται στο χώμα,πιέζοντας ελαφρώς την βάση τους προς τα μέσα και καλύπτοντάς την με χώμα.Ποτίζονται κατευθείαν μετά την φύτευση γύρω από την βάση  έτσι ώστε να αναπαράγουμε τις κατάλληλες συνθήκες που απαιτούνται για να ριζώσει ο “δρομέας’’. (βλ.Εικόνα 7 και 8)

!Προσοχή:Σε καμία περίπτωση δεν αποκόβουμε τους δρομείς από την «μαμά-ζαρντινιέρα-φράουλα» γιατί μέχρι να ριζώσουν τρέφονται αποκλειστικά από αυτήν.Για τον λόγο αυτό ενισχύουμε την «μαμά -ζαρντινιέρα-φράουλα» με ένα ελαφρύ οργανικό λίπασμα 9-3-3.

    Για το πότισμα τους θα συνιστούσαμε το αυτόματο πότισμα με μπεκάκια ρυθμισμένο στη μία φορά κάθε δύο μέρες και για πέντε λεπτά.Εναλλάκτικά,μπορείτε και εσείς οι ίδιοι να τα ποτίζετε τους δρομείς σας και προφανώς τη «μαμά –ζαρντινιέρα φράουλα» με το χέρι ,αρκεί το χώμα να προλαβαίνει να στεγνώνει και όχι να ξεραίνεται ,ανάμεσα στα ποτίσματα.

          

         

Στην επόμενή μας διαδικτυακή συνάντηση θα αναφερθούμε στα επόμενα βήματα της φραουλοκαλλιέργειάς μας και στο  ενδιαφέρον θέμα της υδροπονικής καλλιέργειας φράουλας σε εσωτερικό χώρο. stay tuned!

Αlex και Lu

Ο μπαχτσές

Καλώς σας βρήκα, καλό φθινόπωρο να σας βρει όλους. Αυτή την φορά θα μιλήσουμε για τον ηρωικό μπαξέ.

Απο τις πρώτες μέρες που μπήκα στο χωράφι, επιλέχθηκε ένας χώρος περίπου 10μ Χ 10μ για να φτιάξω το μπαξέ μου. Ο χώρος περιφράχθηκε και περάστηκε με ανεμόπανο ώστε να μην έχουμε ζημιές ( είπαμε η περιοχή ειναι ανεμόπληκτη).

Αφού καθαρίστηκε από ζιζάνια, όσο ήταν εφικτό, οργώθηκε και λιπάνθηκε με χωνεμένη κοπριά. Τα πρώτα λαχανικά που μπήκαν ήταν πατάτες σπούντα

Ακολούθησαν ντομάτες, πιπεριές (κέρατα και φλωρίνης), φασόλια(μπαρμπούνια, αμπελοφάσουλα και Βουλγάρες), μελιτζάνες (φλάσκες και κανονικές), ντοματάκια cherry κλαρωτές, αγγουριές, κολοκυθιές (κομποκολόκυθα, κλαρωτές πράσινες και λευκές), βλήτα κόκκινα, δύο ηλίανθοι, παντζάρια, κρεμμύδια ( κόκκινα και Ζακυνθινά), καθώς και καρπουζιές και πεπονιές.

Το πότισμα γινόταν με το λάστιχο στην αρχή, μέγα λάθος για τις πατάτες, και πια γίνεται με μπεκ υδρονέφωσης και σταγόνες ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε φυτού.

Αρχές Ιουλίου μαζεύτηκαν οι πατάτες, οι οποίες απέδωσαν 5 τελάρα καλές και 2 τελάρα χτυπημένες.(*1) 15 Αύγουστο φτιάχτηκε μια επέκταση 6μΧ10μ όπου μπήκαν οι νέες πατάτες, με μέτρια προς το παρόν αποτελέσματα, έν μέρη γιατί μπήκαν τα σκυλιά μέσα ένα βράδυ.

 

Οι ντομάτες στηρίχθηκαν με καλάμια σε σχήμα πυραμίδας και τα αμπελοφάσουλα πάνω στον φραχτη.

Τέλη Αυγούστου ξυλώθηκαν βλήτα, κρεμμύδια, φασόλια (εκτός απο τα αμπελοφάσουλα που ακόμα παράγουν) και μαζί με τον χώρο απο τις πατάτες σπάρθηκαν, μπάμιες (μπλιαχ), λάχανα, μπρόκολα και μια καινούργια ποικιλία κλαρωτής ντομάτας ακανόνιστου σχήματος αλλα με απίστευτη γεύση.

Τέλος πριν απο μερικές μέρες σπάρθηκαν, μετά απο όργωμα και λίπανση με κοπριά, κουκιά, αρακάς, καρότα, λάπατο, σπανάκι και ραδίκι.

Από άποψη χρόνου εκτός από τα ξεχορταριάσματα και τα σκαλίσματα που γίνονταν κάθε 15-20 μέρες, χρειαζόταν καμμια ώρα την ημέρα για να ποτίσω, να γίνει συλλογή και να ρίξω μια ματιά για τυχόν προβλήματα, ασθένειες ή παράσιτα.

Ο μπαξές αυτός λοιπόν προσέφερε καθημερινά τουλάχιστον ενα καλάθι του σούπερ μάρκετ προϊόντα και ειδικά Ιούλιο και Αύγουστο δεν προλάβαινες να μαζέψεις. Οι cherry ειδικότερα είχαν καταπληκτική απόδοση, σε σημείο να είμαι πεπεισμένος πως δεν θα χρειαστώ σάλτσα ντομάτας όλο τον χειμώνα.

Το βασικότερο για εμένα όμως που προσέφερε και εξακολουθεί και προσφέρει είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Έχεις νεύρα; Πιάσε την τσάπα και άρχισε να φτιάχνεις αρδευτικά χαντάκια. Θες να χαλαρώσεις; Μπες μέσα και κάτσε να δέσεις μερικά φυτά. Και σου δίνεται και η ευκαιρία να παρατηρήσεις και το μίνι οικοσύστημα που έχεις στήσει. Από φίδια, φρύνους και σαύρες μέχρι αράχνες να στήνουν καρτέρι μέσα στα λουλούδια του ηλίανθου οι εικόνες ειναι απίστευτες.

Υπόψιν δεν τα ωραιοποιώ, υπήρξαν και άσχημα, π.χ. να μαζεύεις φασολάκια και να βλέπεις οχιά στο μισό μέτρο (και μετά να βλέπει αυτή την πλάτη σου καθώς ξεφτυλίζεις το ρεκόρ του Μπολτ στα 100μ) όπως και κομικοτραγικά (να έρχεται ο σκύλος όλο χαρά με μια ολόκληρη μελιτζανια στο στόμα) αλλά όλα αυτά ειναι στο πρόγραμμα.

Μερικά απλά tips για τους επίδοξους ή υπαρκτούς καλλιεργητές.

• Σκάλισμα. Σκάλισμα. Σκάλισμα. Το αφράτο χώμα ειναι θεός για τα περισσότερα φυτά. Αυξάνει την ανταλλαγή διοξειδίου του άνθρακα με οξυγόνο στο έδαφος και το νερό φτάνει πιο αποτελεσματικά στις ρίζες.

• Κοπριά. Πριν φυτέψεις ακόμα και αν δεν θες να βάλεις πολύ κοπριά, μια χούφτα στον πάτο του λάκου που θα μπει το φυτό με λίγο χώμα απο πάνω θα κάνει παπάδες. Καλύτερα ακόμα, ρίξε μπόλικη και όργωσε. Και λιπαίνει και αφρατεύει το χώμα.

•  Διάδρομοι. Είτε τους καθαρίζεις είτε όχι ( και οι της βιολογικής καλλιέργειας καλύτερα να τους αφήσουν να πιάσουν αγριόχορτα μιας και βοηθά στην μικροβιολογία και μακροβιολογία του εδάφους) φρόντισε να ειναι άνετη και να σου προσφέρουν πρόσβαση στα φυτά, ειδάλλως θα κάνεις το κατσίκι ή θα κανεις ζημιές με τα εργαλεία σου.

• Συστάδες. Φύτεψε τα φυτά 50 με 70 πόντους μεταξύ τους. Θα παρέχουν προστασία το ενα στο άλλο απο τον αέρα και τα κρύα τώρα τον χειμώνα χωρίς να έχεις μεγάλο ανταγωνισμό.

• Έντομα. Εδώ η σούπερ ντουπερ κάμερα του κινητού σου θα ειναι μεγάλη βοήθεια. Γενικά θες πασχαλιτσες, αλογάκια της Παναγίτσας και αράχνες και άλλα σαρκοφάγο έντομα. Οποιαδήποτε αφίδα πρεπει να θανατώνεται. Οπότε φωτογραφία όταν βλέπεις αυγά ή εντομο που δεν ξέρεις και googlαρισμα αμέσως. Αν δεις μυρμήγκια πάνω σε φυτό, ψάξε τα φύλλα, τα μυρμήγκια μαζεύουν τα κόπρανα της μελίγκρας οπότε μπορεί να έχεις πρόβλημα.

• Πρόγραμμα/Rotation. Στα σημεία που έβαλες απαιτητικά φυτά (ντομάτες, πιπεριές κ.α.) βάλε μετά φυτά που ζητάνε νιτρικά κυρίως ή γενικά χαμηλών απαιτήσεων φυτά ( εύκολη λύση φυλλώδη λαχανικά όπως το μαρούλι και το λάχανο, ή καποια φασόλια.) Επίσης σημείωνε πότε έβαλες τι. Η πατάτα πχ θέλει περίπου 120 ημέρες.

• Κόλπο για τα απαιτητικά φυτά. Στο λάκο πριν βάλεις το φυτό πρόσθεσε μια χούφτα περίπου στάχτη και μισή το πολύ χούφτα χωνεμένη κοπριά από κοτόπουλα ή guano. Θα δώσεις ασβέστιο, φώσφορο και ιχνοστοιχεία που θα σε ανταμείψουν στο τραπέζι.

• Καθαριότητα. Μάζευε φύλλα και ξερά κλαδιά κάτω και γύρω απο τα φυτά σου και απομάκρυνέ τα. Ακόμα και αν κομποστοποιείς στήσε την εγκατάσταση σου μακριά απο την καλλιέργεια σου. Η κομπόστα μαζεύει εντομα που τα θες για την κομπόστα αλλά όχι στην καλλιέργεια σου.

(Εδώ βλέπουμε ένα ρολό ανεμόπανο και κάποια λιπάσματα που κάνουν τους ninja)

Και μια λίστα για εργαλεία.

Μαχαίρι, ψαλίδα, σκαλιστιρι, ψεκαστήρα, φτυαρι, τσαπί και μια τσουγκράνα. Όλα τα αλλα ειναι εξειδικευμένα, χρήσιμα αλλά όχι απαραίτητα. Αν έχεις λεφτά να χαλάσεις μια φρεζούλα θα σου σώσει πολύ χρόνο και θα γελάσεις κιόλας.

*1: συμβουλή της μαμάς για τις χτυπημένες πατάτες. Δεν υπάρχει λόγος να τις πετάξετε. Τις καθαρίζουμε, κρατώντας το γερό κομμάτι και τις πρότυγανίζουμε. Μπαίνουν στην κατάψυξη και κρατάνε μέχρι και 6 μήνες.

Το κρασί βράζει σιγά σιγά, είχαμε και κάτι ζημιές στα Ραλί από κλαδιά απο τους ευκάλυπτους, περάσανε οι μέρες ευχάριστα.

Μην ακούσω σαχλαμάρες πως δεν έβαλα μαρουλια. Τα έχω στο σπιτι να ειναι κοντά, ειναι η πιο αφθόρμητη σαλάτα.

Αυτά προς το παρόν , τα λέμε ξανά σύντομα.