 |
| Νέα Επιστάτης |
Hail Xenu και καλώς σας βρήκα.
Μπήκε ο Οκτώβριος, τα κουνούπια επέστρεψαν με μεγάλη όρεξη και εμείς ετοιμάζουμε τις τάπες που θα πετάμε στα βαρέλια για να περνάει η ώρα.
Μιας και είναι η κρασοπερίοδος ξεκίνησε, ας πούμε για τα σταφύλια.
Η χρονια ήταν περίεργη, από άποψη καιρικών συνθηκών, με τον Μάιο ειδικότερα να είναι από τους πιο κρύους και υγρούς των τελευταίων χρόνων. Αυτό προκάλεσε προβλήματα σε πολλές καλλιέργειες στην περιοχή αλλά όχι για τα κλίματα μου.
Τα Ραλί.
Μιας και η χρονιά δεν ήταν παραγωγική αλλά ανάπτυξης δεν αφήσαμε πάνω από 2 τσαμπιά σε κάθε φυτό ώστε όλη η προσοχή να δωθεί στην δημιουργία δυνατού κορμού και παρακλάδων.
 |
| Βουκολικές Καταστάσεις |
Επίσης, αν και δεν θα έπρεπε, ο περίεργος καιρός απέτρεψε τις περισσότερες ασθένειες με τις μόνες επεμβάσεις απο εμάς να είναι μια χαλκούχα και μια για μελίγκρα μέχρι τον Ιούνιο.
Το μόνο μείον απο τον καιρό ήταν οι κλασικοί άνεμοι που πλήττουν την περιοχή τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου που ρίξανε καποια σύρματα στήριξης και κάτι κλαδιά απο ευκάλυπτους μέσα στο χωράφι, και σχεδόν ξυλώσανε τα κλίματα απο τις κλιματαριες στο σπίτι μου, αλλά και πάλι θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα.
Από λιπάσματα ξεκινήσαμε με 50 γρ/φυτό 11-15-15 στα μέσα Φεβρουάριου, αρχές Απριλίου δόθηκαν αλλα 60 γρ/φυτό 20-20-20+ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, χαλκός, θείο, βόριο και καποια αλλα που δεν τα θυμάμαι) βιολογικής καλλιέργειας με επαναλήψης κάθε 20 μέρες μέχρι τα τέλη Μαΐου. Απο αρχές Ιουνίου (μόλις γυάλισε η ρώγα δλδ) μέχρι και την συγκομιδή τους στις 20 Ιουλίου, ακολουθήσαμε τροφοδοσία μέσω διαφυλλικού λιπάσματος, τρεις ψεκασμούς συνολικά.
Η συγκομιδή είχε προγραμματιστεί για τις 25 Ιουλίου και περιμέναμε τουλάχιστον 100 κιλά καθώς κάθε τσαμπί είχε βάρος πάνω απο ενάμιση κιλό στα μέσα Ιουνίου. Πραγματικά εντυπωσιακά σταφύλια.
Το μόνο μείον απο τον καιρό ήταν οι κλασικοί άνεμοι που πλήττουν την περιοχή τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου που ρίξανε καποια σύρματα στήριξης και κάτι κλαδιά απο ευκάλυπτους μέσα στο χωράφι, και σχεδόν ξυλώσανε τα κλίματα απο τις κλιματαριες στο σπίτι μου, αλλά και πάλι θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα.
Από λιπάσματα ξεκινήσαμε με 50 γρ/φυτό 11-15-15 στα μέσα Φεβρουάριου, αρχές Απριλίου δόθηκαν αλλα 60 γρ/φυτό 20-20-20+ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, χαλκός, θείο, βόριο και καποια αλλα που δεν τα θυμάμαι) βιολογικής καλλιέργειας με επαναλήψης κάθε 20 μέρες μέχρι τα τέλη Μαΐου. Απο αρχές Ιουνίου (μόλις γυάλισε η ρώγα δλδ) μέχρι και την συγκομιδή τους στις 20 Ιουλίου, ακολουθήσαμε τροφοδοσία μέσω διαφυλλικού λιπάσματος, τρεις ψεκασμούς συνολικά.  |
| Η ρόγα πάνω δεξιά έχει χτυπηθεί από κοράκι |
Βέβαια υπολογίζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Στην περίπτωση μας τα κοράκια. Στην αρχή λειπανε κάποιες ρώγες απο τα χαμηλά τσαμπιά, που μας έκανε να κατηγορησουμε τα σκυλιά μας και τα οποία ποντίκια της περιοχής. Μετά απο 2 ημέρες αντιληφθήκαμε πως οι πραγματικοί εχθροί ήταν τα κοράκια.
Ενα σμηνος απο 50-80 κοράκια σηκώθηκε μέσα απο τα κλίματα μόλις μας αντιλήφθηκαν. Καθάριζαν το τσαμπί απο πάνω μέχρι κάτω μην αφήνοντας ούτε καν φλούδες. Μαζέψαμε αρων αρων όσα προλάβαμε, με τελική συγκομιδή κάτω απο τα 50 κιλά.
Η απογοήτευση μεγάλη γιατί ακόμα και απο αυτα που σώσαμε ελάχιστα κομμάτια ήταν εμπορευσιμα, απείραχτα δλδ. Και θέλανε τουλάχιστον μια εβδομάδα ακόμα για να μαζευτούν.
Απο τις δοκιμαστικές ποικιλίες (crimson, autumn royal, κλπ) δεν πρόλαβα να δοκιμάσω ούτε μια ρώγα, εκτός απο δυο ρώγες Marroo που μου θύμισαν δαμάσκηνο.
Βέβαια σε σχέση με τα εισαγόμενα Ραλί που δοκίμασα απο διάφορα σούπερ μάρκετ τα δικά μου ήταν κλάσεις ανώτερα. Πιο γλυκά, με φλούδα τραγανή και όχι χοντρή που κολλάει στα δόντια και πιο ελκυστικά στο μάτι. Τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτα. Του χρονου θα ξέρω και θα πάρω τα μέτρα μου.
Βέβαια δώσανε πολλά καμπανάρια (μικρά δευτερεύοντα τσαμπιά) τα οποία εκτελέστηκαν για να μην χάσουν δυνάμεις σε άχρηστα (για εμένα) σταφύλια τα κλίματα. Είπαμε του χρονου πάμε για παραγωγή και η λέξη κλειδί ειναι η απόδοση. Ειδωμεν.
Εδώ τα πράγματα ήταν πιο περίεργα. Ορεξάτη και η Μαλαγουζιά, αλλά η μελίγκρα, το ωίδιο και το ακάρι της σκουριάς την ταλαιπώρησαν αφάνταστα. Σε μερικά ακόμα και τωρα, το ακάρι δεν λέει να υποχωρήσει.
Έφαγε τα ίδια με το Ραλί απο λίπανση, με επιπρόσθετα ψεκασματα για τις προαναφερόμενες ασθένειες.
Τέλη Αυγούστου έκανα το τρύγο. Μαζέψαμε κοντά στα 55 κιλά σταφύλια. Και εδώ ειναι το αστείο. Απορώ γιατί δεν το χρησιμοποιούμε περισσότερο το συγκεκριμένο σταφυλι. Πήραμε 30 κιλά μούστο. Λες και δεν είχε καθόλου σάρκα! Τόσο ζουμί δεν εχω ξαναδεί σταφύλι να βγάζει. Υπολογίζω πάνω απο 60% απόδοση σε κρασι. Βέβαια τα τσαμπουρα μετά δεν θα δίνανε και πολύ τσίπουρο, αλλά σαν κρασοστάφυλο με κέρδισε.
Η ανάλυση απο χημικό έδειξε 13,7 βαθμούς πριν τελειώσει ο βρασμός, με ανώτερο όριο τους 14,2! Τα αιωρούμενα ειναι λίγο αυξημένα αλλά δεν με απασχολεί καθόλου, έτσι κι αλλιώς θα φάει φιλτράρισα πριν μπει στο βαρέλι.
Συγκριτικά τα κλίματα στο σπιτι μου δώσανε 110 κιλα μούστο, με 11,8 βαθμούς. Μάλλον το κόκκινο φέτος θα φάει κονιάκ...
Αυτά λοιπόν με τα κλίματα μου για φέτος.
Παιδιά είχα στα σκαριά και μια υδροπονική κατασκευή σε θερμοκήπιο, μα τον Xenu και τον Thor, αλλά μπήκε στην μέση ο θεός ενφια και μου έκοψε την όρεξη. Οπότε υπόσχομαι σύντομα κάτι πιο απλό και εύκολο σε σύντομο ελπίζω άρθρο.
Καλό φθινόπωρο σε όλους και μην ακούσω καμμια μαλατσία περί χειμώνα. Έχουμε ακόμα πολύ καιρό για να χειμωνιάσει. Αν χειμωνισει απο στέρεα Ελλάδα και κάτω.
Ενα σμηνος απο 50-80 κοράκια σηκώθηκε μέσα απο τα κλίματα μόλις μας αντιλήφθηκαν. Καθάριζαν το τσαμπί απο πάνω μέχρι κάτω μην αφήνοντας ούτε καν φλούδες. Μαζέψαμε αρων αρων όσα προλάβαμε, με τελική συγκομιδή κάτω απο τα 50 κιλά.
Η απογοήτευση μεγάλη γιατί ακόμα και απο αυτα που σώσαμε ελάχιστα κομμάτια ήταν εμπορευσιμα, απείραχτα δλδ. Και θέλανε τουλάχιστον μια εβδομάδα ακόμα για να μαζευτούν.
 |
| Πάνω αριστερά είναι ένα πρώιμο τσαμπί Μαλαγουζιάς |
Βέβαια σε σχέση με τα εισαγόμενα Ραλί που δοκίμασα απο διάφορα σούπερ μάρκετ τα δικά μου ήταν κλάσεις ανώτερα. Πιο γλυκά, με φλούδα τραγανή και όχι χοντρή που κολλάει στα δόντια και πιο ελκυστικά στο μάτι. Τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτα. Του χρονου θα ξέρω και θα πάρω τα μέτρα μου.
Βέβαια δώσανε πολλά καμπανάρια (μικρά δευτερεύοντα τσαμπιά) τα οποία εκτελέστηκαν για να μην χάσουν δυνάμεις σε άχρηστα (για εμένα) σταφύλια τα κλίματα. Είπαμε του χρονου πάμε για παραγωγή και η λέξη κλειδί ειναι η απόδοση. Ειδωμεν.
Η Μαλαγουζιά.
Έφαγε τα ίδια με το Ραλί απο λίπανση, με επιπρόσθετα ψεκασματα για τις προαναφερόμενες ασθένειες.
 |
| Σχεδόν 2 κιλά και δεν έχει ωριμάσει ακόμα. |
Τέλη Αυγούστου έκανα το τρύγο. Μαζέψαμε κοντά στα 55 κιλά σταφύλια. Και εδώ ειναι το αστείο. Απορώ γιατί δεν το χρησιμοποιούμε περισσότερο το συγκεκριμένο σταφυλι. Πήραμε 30 κιλά μούστο. Λες και δεν είχε καθόλου σάρκα! Τόσο ζουμί δεν εχω ξαναδεί σταφύλι να βγάζει. Υπολογίζω πάνω απο 60% απόδοση σε κρασι. Βέβαια τα τσαμπουρα μετά δεν θα δίνανε και πολύ τσίπουρο, αλλά σαν κρασοστάφυλο με κέρδισε.
Η ανάλυση απο χημικό έδειξε 13,7 βαθμούς πριν τελειώσει ο βρασμός, με ανώτερο όριο τους 14,2! Τα αιωρούμενα ειναι λίγο αυξημένα αλλά δεν με απασχολεί καθόλου, έτσι κι αλλιώς θα φάει φιλτράρισα πριν μπει στο βαρέλι.
 |
| Πολύ μούστος ρε παιδί μου! |
Αυτά λοιπόν με τα κλίματα μου για φέτος.
Παιδιά είχα στα σκαριά και μια υδροπονική κατασκευή σε θερμοκήπιο, μα τον Xenu και τον Thor, αλλά μπήκε στην μέση ο θεός ενφια και μου έκοψε την όρεξη. Οπότε υπόσχομαι σύντομα κάτι πιο απλό και εύκολο σε σύντομο ελπίζω άρθρο.
Καλό φθινόπωρο σε όλους και μην ακούσω καμμια μαλατσία περί χειμώνα. Έχουμε ακόμα πολύ καιρό για να χειμωνιάσει. Αν χειμωνισει απο στέρεα Ελλάδα και κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου